بیماری تب کریمه کنگو یک بیماری ویروسی جدی است که اثرات ویرانگر و مرگباری برای انسان دارد. این بیماری از سری بیماری‌های زیستی خطرناک است که به واسطه ویروس کریمه کنگو (CCHFV) ایجاد می‌شود.
در این مقاله، به بررسی منشأ، شیوه انتقال، علایم، روش‌های پیشگیری، و درمان بیماری تب کریمه کنگو می‌پردازیم.
منشأ به وجود آمدن: ویروس کریمه کنگو از خانواده ویروس‌های Bunyaviridae است که توسط کنه‌ها به انسان منتقل می‌شود. این ویروس اصلی‌ترین عامل ایجاد کننده بیماری تب کریمه کنگو است. این بیماری اولین بار در منطقه کریمه اکراین دیده شد.
شیوه انتقال به انسان: ویروس تب کریمه کنگو از طریق گزش کنه وارد بدن انسان می‌شود. انسان ممکن است از طریق نیش کنه‌های آلوده، تماس با خون، مواد بدنی، یا اعضای داخلی حیوانات آلوده به این ویروس، عفونت را دریافت کند. همچنین، انتقال این ویروس از انسان به انسان نیز از طریق خون، مواد بدنی، و تماس نزدیک امکان‌پذیر است.
علایم: علایم بیماری تب کریمه کنگو شامل تب، سردرد، درد عضلانی، خستگی، تهوع و استفراغ، درد شکم و کهیر (جوش) در پوست است. در موارد شدید‌تر، این بیماری می‌تواند به عفونت‌های ریه، کلیه، و سایر اعضا منجر شود و اسهال، استفراغ و خونریزی از علائم حاد آن است و حتی می‌تواند باعث مرگ نیز بشود.
این ویروس از طریق آزمایش خون و نمونه برداری از بافت‌های حیاتی بدن قابل تشخیص است.
روش‌های پیشگیری: برای جلوگیری از ابتلا به بیماری تب کریمه کنگو، می‌توان اقدامات زیر را انجام داد:
استفاده از محافظت‌های شخصی مانند استفاده از روپوش و دستکش‌های پزشکی
پیشگیری از نیش کنه‌ها با استفاده از اسپری‌ها و محافظ‌های ضد گزش
اجتناب از تماس با خون و مواد بدنی حیوانات آلوده
بهبود شرایط بهداشتی و سلامتی محیط
روش‌های درمان: تاکنون درمان موثری برای بیماری تب کریمه کنگو ارائه نشده است و درمان بر اساس علائم بیماری صورت می‌گیرد. معمولاً درمان شامل مراقبت‌های پشتیبانی مانند مایعات و دارو‌های ضد تب است. در موارد شدید‌تر، بیمار ممکن است به بیمارستان برای درمان و مراقبت دقیق‌تر نیاز داشته باشد.
